یادداشتی از سیدعلیرضا شریفی

«توانمندسازی بومی»؛ کلید رونق نیشکر و کاهش مهاجرت

ر سال‌های اخیر، صنعت نیشکر به عنوان یکی از پایه‌های اقتصادی کشور، تحولی جدید را آغاز کرده است. این تحول نه‌تنها به رونق اقتصادی ملی کمک کرده، بلکه تأثیرات مثبتی بر روی جوامع محلی نیز داشته است.

آمال؛ سیدعلیرضا شریفی: در سال‌های اخیر، صنعت نیشکر به عنوان یکی از پایه‌های اقتصادی کشور، تحولی جدید را آغاز کرده است. این تحول نه‌تنها به رونق اقتصادی ملی کمک کرده، بلکه تأثیرات مثبتی بر روی جوامع محلی نیز داشته است. یکی از مهم‌ترین سیاست‌های این صنعت، جذب نیروهای بومی به‌منظور کاهش بیکاری و بهره‌برداری از ظرفیت‌های انسانی منطقه است.
با توجه به سیاست‌های جذب نیروی انسانی، جوانان بومی در این صنعت مشغول به کار شده‌اند. استخدام این جوانان، امیدهای جدیدی را در دل خانواده‌ها و جوامع محلی زنده کرده است. با این حال، این تغییرات با چالش‌های جدی نیز همراه بوده است. بسیاری از این جوانان به دلیل عدم دسترسی به آموزش‌های کافی، در مشاغل حراست یا خدمات کار می‌کنند و این امر مانع از بهره‌برداری از استعدادهای واقعی آن‌ها می‌شود.
چالش اصلی این است که نیروهای تازه‌وارد بدون آموزش‌های لازم، نمی‌توانند در حوزه‌های تخصصی‌تر فعالیت کنند. این مسأله نه‌تنها به محدود شدن توانایی‌های آن‌ها منجر می‌شود، بلکه به عدم بهره‌وری سازمان نیز آسیب می‌زند. در واقع، این نیروها به‌جای اینکه به منابع ارزشمند تبدیل شوند، به استفاده از ظرفیت‌های خود نمی‌رسند.
از سوی دیگر، توانمندسازی مهارتی و علمی این جذب‌شدگان بومی می‌تواند مزایای چشمگیری به همراه داشته باشد. با ارائه آموزش‌های مناسب، این جوانان می‌توانند در زمینه‌های تخصصی‌تری مشغول به کار شوند و به افزایش بهره‌وری سازمان کمک کنند. در این راستا، برگزاری دوره‌های آموزشی تخصصی در همکاری با دانشگاه‌ها و موسسات آموزشی می‌تواند به یک راهکار مؤثر تبدیل شود.
همچنین، آموزش‌های مستمر می‌تواند به توسعه مهارت‌های جدید در نیروها کمک کند. جوانان باید با روندهای جدید صنعتی و فناوری آشنا شوند تا بتوانند در دنیای در حال تغییر و پیشرفته امروز، نقش مؤثری ایفا کنند. این کار نه‌تنها به نفع خود آن‌هاست، بلکه به افزایش کیفیت کار در صنعت نیشکر نیز منجر خواهد شد.
یکی از جنبه‌های مهم توانمندسازی، ایجاد روحیه کارآفرینی در جوانان است. با تقویت مهارت‌ها، برخی از این جوانان ممکن است قابلیت راه‌اندازی کسب‌وکارهای کوچک و متوسط را پیدا کنند. این امر می‌تواند به توسعه اقتصادی منطقه و ایجاد فرصت‌های شغلی بیشتر کمک کند، و در نهایت به رونق اقتصادی محلی کمک کند.
کاهش مهاجرت نیز یکی از نتایج مثبت توانمندسازی مهارتی است. با ایجاد فرصت‌های شغلی مناسب و متناسب با مهارت‌ها، جوانان به جای مهاجرت به شهرهای بزرگ، در منطقه خود می‌مانند و به رشد و توسعه آن کمک می‌کنند. این امر می‌تواند به حفظ فرهنگ و هویت محلی نیز منجر شود.
راهکارهای عملیاتی برای توانمندسازی جوانان بومی ضروری است. برنامه‌های mentoring و coaching با بهره‌گیری از تجربه‌های کارکنان مجرب می‌تواند به جوانان در جهت توسعه مهارت‌هایشان کمک کند. همچنین، ایجاد فرهنگ یادگیری و توسعه فردی در میان کارکنان می‌تواند به بهبود مستمر مهارت‌ها و دانش آن‌ها ختم شود.
در نتیجه، توجه به توانمندسازی مهارتی و علمی جذب‌شدگان بومی نیشکر نه‌تنها به نفع خود این نیروهاست، بلکه به ارتقاء کیفیت کار و رونق اقتصادی منطقه نیز کمک خواهد کرد. لازم است تا سازمان‌ها و نهادهای مرتبط به این موضوع توجه ویژه‌ای داشته باشند و برنامه‌های عملیاتی در این زمینه تدوین کنند. این تلاش‌ها می‌تواند به ساختن آینده‌ای روشن‌تر برای جوانان بومی و صنعت نیشکر منتهی شود.