به گزارش آمال، یک مشاوره رایج و مرسوم این است که وقتی گوشی تان به هر ترتیبی خیس می‌شود_ داخل توالت یا هر حجمی از آب افتاد- تنها کاری که باید بکنید این است که تلفن همراه خود را در داخل کاسه‌ای از برنج بیندازید و صبح که بیدار می‌شوید همه چیز روبراه بوده و می‌توانید مانند همیشه از آن استفاده کنید.

شوربختانه، اما این توصیه بیشتر یک افسانه است تا مشاوره‌ای کاربردی و عملی. اما این بدان معنا نیست که با افتادن گوشی تان در آب یا خیس شدن آن به هر شکل و به هر دلیلی دیگر امیدی به بازگشت آن نیست. قبل از آنکه برای حل مشکل به تعمیرگاه رفته و به احتمال فراوان چند صد هزار تومان صرف تعمیر آن کنید، ترفند‌های مختلفی وجود دارند که می‌توانند این مشکل را در خانه برای شما حل کنند.

ضد آب در مقابل مقاوم در برابر آب

اول از همه باید بدانید که آیا گوشی شما در خطر واقعی قرار دارد یا خیر. در سال‌های اخیر، کمپانی‌های مختلف تولید کننده گوشی‌های هوشمند محصولات خود را با قابلیت مقاومت در برابر آب تولید می‌کنند. اما مقاوم در برابر آب (Water-Resistant) با ضد آب بودن (waterproof) تفاوت زیادی دارد. ضد آب بودن به این معناست که وسیله الکترونیکی شما به طور کلی و برای هر مقدار زمانی در مقابل آب غیرقابل نفوذ است در حالی که مقاوم در برابر آب یعنی این که وسیله شما در مدت زمان محدود و معینی و تا عمقی خاص در برابر نفوذ آب در امان است.

وقتی در مورد ساعت‌های مچی، گوشی‌های هوشمند و تبلت‌ها سخن می‌گوییم، این گونه وسایل الکترونیکی عمدتاً خاصیت مقاومت در برابر آب را دارند. برای درک این که گوشی شما تا چه حد در مقابل آب مقاوم است باید با استاندارد آی‌پی (IP که مخفف عبارت Ingress Protection به معنای مقاومت در برابر نفوذ است) آشنا باشید که نمادی توسعه یافته توسط کمیسیون بین المللی الکتروتکنیکال مستقر در ژنو، سوییس برای مشخص کردن میزان مقاومت وسایل الکترونیکی در برابر آب شیرین و دیگر ترکیبات معمول مانند گل و لای، گرد و خاک، شن و هر نوع کثیفی است.

عدد یا اعدادی که بعد از شماره آی‌پی قرار می‌گیرند درجه بندی وسیله الکترونیکی شما در زمینه مقاومت در برابر ترکیبات جامد است. از این رو، همه گوشی‌های مقاوم در برابر آب در کد خود با عبارت IP۶ شروع می‌شوند که می‌گوید هیچ ذرات جامد مخربی مانند گل و لای و گرد و خاک، حتی در صورت داشتن تماس مستقیم با گوشی شما تا ۸ ساعت، وارد قطعات داخلی گوشی شما نخواهد شد.

عدد دوم یا کاراکتر چهارم در شماره آی‌پی می‌تواند ۷ یا ۸ باشد و این بدان معناست که آی‌پی وسیله الکترونیکی شما چنین آغاز می‌شود: IP۶۷ یا IP۶۸. استاندارد اول بدین معناست که گوشی شما می‌تواند تا یک متر در آب شیرین غوطه ور بوده و تا ۳۰ دقیقه هیچگونه آبی به قطعات داخلی آن نفوذ نکن در حالی که IP۶۸ به این معناست که تلفن شما می‌تواند تا عمق ۱٫۵ متری و تا ۳۰ دقیقه در برابر نفوذ آب مقاومت کند.

از تلفن‌های هوشمند مدرن دارای استاندارد IP۶۷ می‌توان به iPhone X و iPhone ۸ اشاره کرد در حالی که گوشی‌های جدیدترین مانند iPhone ۱۱ Pro Max، Pixel ۴، Galaxy S۱۰ و Galaxy Note ۱۰ دارای استاندارد IP۶۸ هستند. این بدین معناست که اگر گوشی شما دارای این استاندارد‌ها بوده و به درون آب افتاد نباید نگران باشید و ۳۰ دقیقه وقت دارید که آن را از آب بیرون بکشید. اما اگر وسیله الکترونیکی شما هیچ یک از این استاندارد‌ها را ندارد، تلفن‌های همراه ارزانتری مانند Pixel ۳a، در صورت افتادن در آب باید هر چه سریع‌تر دست به کار شوید.

اول از همه گوشی خود را خاموش کنید

بعد از اینکه گوشی خود را از آب بیرون کشیدید، در سریع‌ترین زمان ممکن برای کاهش احتمال نفوذ آب به قطعات الکترونیکی، آن را خاموش کنید. در ادامه سیم کارتتان را از محفظه کشویی مخصوص آن خارج کنید. ممکن است آب به این دریچه ریز نفوذ کرده و دوست نداشته باشید که برای تعویض سیمکارتتان نیز متحمل هزینه شوید. اگر چه قیمت سیمکارت تلفن همراه چندان زیاد نیست، اما گرفتن آن دردسرساز است.

در سریع‌ترین زمان ممکن گوشی تان را خشک کنید

مرحله بعدی برای نجات یک گوشی که در آب افتاده یا به هر ترتیبی خیس شده است این است که آن را خشک کنید. این مرحله در ظاهر بسیار ساده است، اما دقیقاً همینجاست که شرایط پیچیده می‌شود. اگر چه برای خشک کردن ابزار‌های الکترونیکی، استفاده از برنج یک گزینه افسانه‌ای است، اما نمی‌توان آن را بهترین ترکیب برای زدودن آب از وسایل الکترونیکی دانست.

به گرفتن سشوار روی وسیله الکترونیکی تان نیز اصلاً فکر نکنید. زیرا افزودن گرما به قطعات الکترونیکی خیس شده با آب باعث زنگ زدگی آن‌ها می‌شود. به جای آن، فرآیند خشک کردن را با یک پارچه ریزبافت نرم آغاز کنید، همان‌هایی که برای پاک کردن شیشه عینک استفاده می‌شود.

اگر می‌توانید قسمت پشت گوشی تان را باز کنید، از این پارچه برای خشک کردن قطعات مشهود داخل محفظه پشتی استفاده کنید. شاید موضوعی واضح به نظر برسد، اما گوشی خیس شده تان را در داخل مایکروویو نیز قرار ندهید، زیرا آتش خواهد گرفت و علیرغم اینکه گوشی تان را خشک می‌کند، اما این خشک کنندگی در حدی است که دیگر گوشی یا وسیله الکترونیکی تان به کار نخواهد آمد. به جای اینکار، برای اینکه اطمینان یابید رطوبت قسمت‌های داخلی که با پارچه از بین نرفته نیز خارج شود بهتر است گوشی خاموش شده را کنار پنجره در نور ملایم آفتاب قرار داده یا از فشار ملایم باد برای بیرون راندن آب از داخل گوشی استفاده کنید.

اما نقش برنج

بعد از همه اینکار‌ها شاید بتوانید برای بررسی صدمات وارده، گوشی خود را روشن کنید، اما توصیه ما این است که قبل از ریسک روشن کردن گوشی تلفن، یک گام دیگر را نیز انجام دهید و آن اینکه آن را در یک ترکیب خشک کن یا جاذب رطوبت قرار دهید.

این گام دقیقاً همان کاری را می‌کند که از برنج انتظار می‌رود. با این وجود، برنج آنطور‌ها که فکر می‌کنید نیز جاذب رطوبت نیست. آزمایشات عملی انجام شده نشان می‌دهند که استفاده از برنج در این مرحله به عنوان جاذب رطوبت تنها در برخی از موارد موثر بوده و در کمال ناباوری، تلفن‌های سامسونگ در مقایسه با آیفون نسبت به برنج پاسخ مناسب تری نشان می‌دهند.

با این وجود، برنج در مقایسه با ژل سیلیکا (همان پاکت‌های کوچکی پر از ژله‌های ریز که در وسایل الکترونیکی قرار داده می‌شود تا در مسیر نقل و انتقال یا دوران قبل از باز شدن در برابر رطوبت در امان باشند) جو دو سر و ذرت از قدرت جذب آب و رطوبت کمتری برخوردار است.

با این وجود ژل سیلیکا همواره بهترین گزینه برای خشک کردن وسیله الکترونیکی خیس شده است. هوای آزاد نیز می‌تواند بسیار موثر باشد. به یاد داشته باشید که بعد از قرار دادن گوشی خیس شده در هر ترکیب خشک کننده ای، در محفظه آن را باز بگذارید تا آب بخار شود. در مورد لپ تاپ و تبلت نیز اصول و مراحلی که در بالا اشاره شد کارآمد خواهند بود به جز اینکه با دست خالی سعی نکنید شارژر آن را در صورت وصل بودن به پریز، بیرون بکشید.

انتهای پیام/